Μάιος

 

Ο Μάιος ονομάστηκε έτσι από τη ρωμαϊκή θεότητα Maja (Μάγια).
Το όνομα Μάγια προήλθε από την ελληνική λέξη Μαία (που σημαίνει τροφός και μητέρα) τη μητέρα του Ερμή, που ήταν προσωποποίηση της γόνιμης Μάνας-Γης. 

Ο Μάιος είναι ο 5ος μήνας του χρόνου, που αντιστοιχεί με τον αρχαίο μήνα Θαργηλιώνα, και τον γιόρταζαν με τα περίφημα Ανθεοφόρια, και αφιερωμένος στη θεά της γεωργίας Δήμητρας και της κόρης της Περσεφόνης, που τον μήνα αυτόν βγαίνει από τον Άδη κι έρχεται στη γη.

Η πρώτη μέρα του Μάη, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, συνδέεται με τη νίκη της Άνοιξης κατά του Χειμώνα και την ήττα του θανάτου από τη ζωή. 

Ο Μάιος, πέμπτος μήνας του χρόνου, είναι ο μήνας
ο Καλομηνάς,
ο Λούλουδος,
ο Τριανταφυλλιάς.
Τα λουλούδια ανθίζουν, στα δέντρα κρέμονται νόστιμοι καρποί κι όλη η φύση οργιάζει στα καταπράσινα λιβάδια.


Παροιμίες

Ο Μάης ρίχνει τη δροσιά και ο Απρίλης τα λουλούδια.
Στον καταραμένο τόπο Μάη μήνα βρέχει.

Αν βρέξει ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα τότε
τ' αμπελοχώραφα χαίρονται τα καημένα.

Τον Μάη κρασί μην πίνετε κι ύπνο μην αγαπάτε.

Όποιος φιλάει τον Αύγουστο, τον Μάη θερίζει μόνος.

Τον Απρίλη και το Μάη κατά τόπους τα νερά.

Οντά 'πρεπε δεν έβρεχε κι ο Μάης χαλαζώνει.

Στο κακορίζικο χωριό το Μάη ρίχνει το νερό.

Όταν πρέπει δε βροντά και το Μάη δροσολογά.
 
Ο Απρίλης με τα λούλουδα κι ο Μάης με τα ρόδα.

Ο Μάης φτιάχνει τα σπαρτά κι ο Μάης τα χαλάει.

Μην πάρεις το Μάη άλογο, μήτε γυναίκα τη Λαμπρή.

Το Μάη βάζε εργάτες κι ας είναι κι ακαμάτες.

Το Μάη εγεννήθηκα και μάγια δε φοβούμαι.

Μάης άβρεχος, μούστος άμετρος.

Ζήσε Μάη μου , να φας τριφύλλι.

Ο Απρίλης έχει τ' όνομα κι ο Μάης τα λουλούδια.

Ο γάμος ο μαγιάτικος πολλά κακά αποδίδει.

Μάης άβροχος, τρυγητός χαρούμενος.

Μήνας που δεν έχει ρο, ρίξε στο κρασί νερό.